GalleryTugra Zorg & Welzijn viert vijftienjarig bestaan met vertrouwen:
Je hart wijst je de weg
Weet je wat het mooiste is aan mijn werk? Het vertrouwen dat wij verandering kunnen brengen. Tegelijkertijd is dat ook het moeilijkste aan mijn werk: vertrouwen houden. De samenleving is harder geworden, waardoor steeds meer kinderen, jongeren, gezinnen en individuen in de knel komen. Voor hen is het nog veel moeilijker om vertrouwen te houden. Niemand kan het alleen. Ieder mens heeft liefde, steun, begrip, hulp en perspectief nodig. Waar ben je zonder hoop?
Erkenning
Heel eerlijk, soms heb ik ook moeilijke momenten. Dan denk ik, waarom moeten we zo hard knokken om ons werk te kunnen doen? Bij Tugra Zorg & Welzijn helpen we mensen naar een betere toekomst, zonder angst, strijd en conflict. Dat is geen makkelijke opdracht. We hebben te maken met een pittige doelgroep, waarbij we echt ons mannetje moeten staan. Hoe groot die uitdaging vaak ook is, we komen er wel op eigen kracht. Toch zou het zo niet moeten gaan. Want nogmaals, ieder mens heeft hulp nodig, wij dus ook. Wij zouden zoveel sterker zijn met méér erkenning vanuit de gemeenschap. We moeten vaak bevechten wat we doen, ons bewijzen, strijden voor het goede.
Ieder mens heeft hulp nodig, wij dus ook.
Samen Meer dan ooit hebben we behoefte aan samenwerking, krachtenbundeling, verbinding, verbroedering en verzustering. Medewerking in plaats van tegenwerking. Alle hulp en steun vanuit alle hoeken van de samenleving. Vertrouwen en erkenning. Daarmee kan je écht het verschil maken. Samen, met en voor elkaar. Binnen Tugra Zorg & Welzijn doen we het al vijftien jaar samen. Samen met onze medewerkers, echte strijders, toppers! Wat ben ik trots op jullie, en stiekem ook op mezelf. Mede dankzij de […]
Tugra Zorg & Welzijn viert haar derde lustrum!
GalleryDe Hereniging na 13 jaar
Het was begin juni. Ik kreeg een casus toegewezen van een gezin dat afgelopen januari na dertien jaren eindelijk weer herenigd was. Dertien jaar…
Moeder is samen met haar twee kinderen vanuit het buitenland naar Nederland gekomen om bij haar partner in te trekken. Het gezin is eindelijk compleet en klaar om aan een nieuwe start te beginnen. Door de pandemie én het ontbreken van een verblijfplaats brak er helaas een onzekere tijd voor hen aan.
Al snel bleek dat ouders moeite hadden met zich aanpassen aan alle nieuwe veranderingen. Vader woonde hiervoor in een begeleid wonen traject dat nog niet was afgerond alleen vanwege de gezinshereniging kon hij daar niet meer blijven. Moeder was tot die tijd een alleenstaande moeder die de zorg had over hun kinderen. Nu deelde zij de zorg ineens samen met haar partner. Al snel bleek dat ouders het moeilijk vonden om daar een middenweg in te kunnen vinden. Ook hun dochter van 10 jaar vond het lastig om haar plek hier in Nederland te vinden. Zij mistte haar vriendinnetjes ontzettend. Meerdere malen heeft zij aan haar ouders aangegeven graag terug te willen en het hier in Nederland niet leuk te vinden. Ze begon zich te vervelen en voelde zich eenzaam, kende de taal niet en Nederland was voor haar een vreemd land.
Dertien jaar hadden ouders gescheiden van elkaar geleefd, dat was niet niks. Af en toe kwam vader op bezoek en bleef hij een aantal weken, maar uiteindelijk moest hij altijd weer terug naar Nederland. De belangrijkste en mooiste momenten heeft hij bij zijn dochter moeten missen. Gelukkig heeft vader nu wel de kans gekregen om dit bij zijn zoon mee te maken.
Eerder was er al hulpverlening bij […]
GallerySchip-Aanpak bij Tugra
Een aanzienlijk deel van de echtscheidingen escaleert tot een vechtscheiding. Een ontwikkeling die doorgaans niet door partners is gekozen, waarbij kinderen veelal de dupe zijn en waarin professionals vaak vastlopen.
Echtscheiding genereert rouw. Deze rouw wordt meestal individueel beleefd. Niet zelden wordt voorbijgegaan aan wat beiden daadwerkelijk hebben verloren. Het aantal echtscheidingen dat uitmondt in een vechtscheiding is aanzienlijk.
Het woord vechtscheiding heeft de focus op het conflict al in zich. De onderliggende verlies aspecten van de echtscheiding komen daardoor minder in beeld.
SCHIP is het acroniem voor:
Samenkomen, Conflict-en Verlies Verheldering, Helpen horen, Integratie en Partners in ouderschap.
De SCHIP-aanpak is een postrelationeel rouwtraject dat de ex-partners samen doorlopen, waarin aandacht is voor datgene dat de ex-partners hebben verloren, elkaars kwetsuren en het geschonden vertrouwen met als uiteindelijk doel de ex-partners opnieuw met elkaar te verbinden als ‘partners in ouderschap’.
Ooit zijn de ouders vol goede moed aan hun relatie begonnen. Het zou in feite ook vanzelfsprekend zijn dat, Bij het mislopen van de relatie, deze ook samen in alle zorgvuldigheid en respect naar elkaar toe wordt beëindigd.
Het is misschien een van de meest hardnekkigste misvattingen dat ex-partners elkaar moeten loslaten. Dit is namelijk een onmogelijke opdracht aangezien je elkaar tot in lengte van dagen op alle hoogte en dieptepunten in het leven van je kinderen en van elkaar, gaat tegenkomen. Vandaar dat de SCHIP-aanpak er met name op gericht is de ouders opnieuw met elkaar te verbinden. Een verbinding die recht doet aan de nieuw ontstane situatie. Het spreekt voor zich dat dit geen eenvoudige opdracht is. Het betekent hard werken en bovenal dat beiden gemotiveerd zijn om dit te bereiken. Maar als dit lukt worden de kinderen gevrijwaard van de keuze tussen papa of mama. Dit zou […]
Conferentie Jeugdzorg en diversiteit
03 oktober 2014 – Vrijdag 26 september is Tugra Zorg & Welzijn aanwezig geweest bij de conferentie ‘Jeugdzorg en diversiteit’, georganiseerd door Adam zorg in Rotterdam.
De heer Akbulut, voorzitter van Adam zorg, opende de dag en benoemde onder andere dat er momenteel te weinig allochtone pleeggezinnen zijn. Verder wees hij ons op het belangrijkste uitgangspunt in de Jeugzorg; het kind. Het kind hoort altijd het vertrekpunt te zijn. Het kind, zijn wensen en behoeftes, dienen begrepen te worden.
Ook in de toespraak van de heer Oral, Turkse Consul Generaal van Rotterdam, nam het woord begrip een centrale rol in. Door een tekort aan kennis ontstaat er onvoldoende begrip wat kan resulteren in het mislukken van de zorgverlening. Dit tekort aan kennis geldt zowel voor de Nederlandse organisaties en zorgprofessionals die te weinig van interculturele verschillen afweten als voor mensen met een andere culturele afkomst zelf. Ook bij laatstgenoemde groep zijn veel vooroordelen aanwezig over hoe het systeem werkt in Nederland. De Consul ziet dat er door een gebrek aan kennis en daardoor een te kort aan communicatie, de ‘verkeerde’ conclusies getrokken worden. Zo worden bijvoorbeeld gangbare uitdrukkingen letterlijk vertaald en hierdoor verkeerd geïnterpreteerd.
Om succesvol samen te kunnen werken is vertrouwen nodig en daar ontbreekt het op dit moment nog aan. Nederlandse organisaties hebben bij de allochtone Nederlanders vaak een imago probleem, dit dient verholpen te worden. We moeten blij zijn dat deze organisaties er zijn. Ook in Turkije is het niet meer zo dat de problemen van een gezin binnen het gezin blijven. Pleegzorg bestaat daar ook.
Over de aankomende veranderingen binnen de Jeugdzorg en hoe zijn organisatie hier mee omgaat, vertelde de heer Spierings, directeur Flexus Jeugdplein Rotterdam. Hij gaf aan dat er […]