GalleryHet verhaal is echt, de namen fictief.
Spannend was het.
Een ontmoeting tussen vader en zoon
Twee jaar oud en tot dan toe alleen bestaand in gedachte
Ze hadden elkaar nog nooit gezien.
Ook ik vond dit spannend want; hoe zou het gaan?
De week ervoor had ik al kennis gemaakt met Abel; een vrolijk en speels kind, in het begin wat verlegen verschuild achter het been van zijn moeder. Maar toen ik de blokken en de draak pakte was hij snel om. Betoverd door de magie van het spel vermaakte hij zich wel. Als hij maar alvast een beetje wist wie ik was, dan zou het niet zo gek voor hem zijn als er volgende week óók nog een meneer bij zou zijn. En niet zomaar een meneer; een meneer die in de toekomst de naam ‘papa’ zou dragen.
Ik zwaaide Abel uit; Dag Abel, tot volgende week.
De dag was daar.
Ik voelde de spanning van vader, hij had er zin in. Onder zijn arm droeg hij een knuffel. Ik vroeg me af wat er in zijn hoofd omging en welke vragen er allemaal zouden rondspoken. Vader was nieuwsgierig hoe Abel er uit zou zien en of hij op hem zou lijken.
Ondanks dat ik me vanuit vader best kon voorstellen dat hij zijn kind in de armen zou willen vliegen had ik het wel voorgesproken. Zo had ik met vader afgesproken dat hij, ondanks zijn eigen emoties, wat voorzichtig zou zijn in de toenadering richting Abel. Abel had immers geen idee wie hij was.
In de gang haalde ik Abel op. Eerst was hij wat verlegen en had hij enige twijfel, maar toen ik hem uitnodigde om een nog grotere toren dan vorige week te bouwen durfde hij […]
Gallery